adj.

transgressing, breaking law;
transgressor, law-breaker, prevaricator, infractor;
— լինել, to violate the laws, to prevaricate.

adj.

παράνομος legum violator παραβάτης transgressor. որ եւ ՕՐԷՆՍԶԱՆՑ, ՕՐԷՆՍԱԶԱՆՑ. Որ զանցանէ կամ զանց առնէ զօրինօք. յանցաւոր ընդդէմ օրինաց. պատուիրանազանց. ուխտազանց.

Յանդիմանեալք յօրինացն իբրեւ օրինազանցք. (Յկ. ՟Բ. 9։)

Իբրեւ զօրինազանց գտանիցիս։ Տիրական սուրբ օրինացն եղեր քարոզ առ օրինազանցսն. (Մանդ. ՟Զ։ Շար.։)

Օրինազանց լինել. (Շ. մտթ.։ Լմբ. սղ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Օրինազանցութիւն, ութեան

Voir tout